Nog twee dagen...
Bijgewerkt op: 7 jan. 2022
Nog twee dagen en dan begint mijn jaar niks kopen challenge. Ik kan niet zeggen dat ik al de zenboeddhist ben waar ik eerder naar refereerde. Ik zou mijn mentale gesteldheid momenteel eerder omschrijven als een meerdaagse paniekaanval, bang omdat ik straks wellicht iets essentieels NIET kan kopen. Mijn man benoemt dat er wel verdacht veel pakketjes binnenkomen de laatste dagen en ik bespeur daarmee de insinuatie dat ik aan het voor-hamsteren ben. Iets wat ABSOLUUT niet waar is overigens. Ik neem aan dat met het sluiten van de winkels iedereen ietsjepietsje meer pakketjes binnenkrijgt dan normaliter. In alle eerlijkheid moet ik wel bekennen dat het idee om "nog één broek te kopen" om het jaar door te komen wel meermaals voorbij kwam. En laat ik dan ook maar bekennen dat ik er al daadwerkelijk één (oké twee) in mijn winkelmandje had, máár dat voelt vijf-voor-twaalf als valsspelen dus ik heb mijn digitale mandje maar weer gewist. Daarnaast bedacht ik me de afgelopen dagen, "wat nou als ik het een half jaar doe?", als een hardcore verslaafde probeerde mijn brein allerlei short cuts te bedenken. Wat me enkel meer motivatie geeft om het te doen, omdat het blijkbaar nodig is. Blijkbaar zit ik zo vastgeroest in het consumptiepatroon dat ik wel een reset kan gebruiken.
Wat koop je dan wel?
In de aanloop naar mijn uitdaging kreeg ik weleens de vraag vanuit mijn omgeving: "wat koop je dan wel?". Dit maakte dat ik me realiseerde dat ik de kaders niet zo strak had afgebakend. Maar uiteraard voeding, wijn (wijn wordt immers in de lockdown óók als essentieel gezien) en daarnaast de écht noodzakelijke kleding voor mijn meisjes, zoals schoeisel, (en maar één paar) maar niet meer die leuke trui van het Hema-sale-rek mee grissen simpelweg omdat het kan. Essentiële huishoudelijke producten, waarbij ik dan wel voor een duurzame variant kies. Als laatste de (voor mij) onmisbare make-up. Echter kom ik met mijn wenkbrauw-make-up en mascara al een heel eind. Dus als je nog een duurzame mascara weet? ;)
Oh ja, en uiteraard cadeautjes; waarbij ik indien mogelijk ga voor een tweedehandsje en anders iets wat bijdraagt aan de SDG. Dus mensen in mijn omgeving die weleens cadeautjes van mij krijgen, oefen alvast maar je happy face ;) Zo kreeg ik onlangs van een vriendin 10 kippen cadeau, niet daadwerkelijk zelf, die kippen gingen naar boerinnen in Cambodja. Een geweldig cadeau, waarbij je bijdraagt aan SDG 1 en 2 (armoede en honger) dankzij Oxfam Novib. Ook kreeg ik de vraag of ik dan nog wel naar het theater of een restaurant zou gaan. Ja wellicht niet NU, maar zodra het kan, ja gráág. Mijn challenge gaat om het consuminderen, niet om geen geld uit te geven.
Wel ben ik benieuwd wat ik uiteindelijk allemaal niet koop, dus dat ga ik zeker bijhouden. Zo ben ik benieuwd hoe vaak ik "NEE" zal verkondigen aan mijn meiden als ze zich weer vol overgave storten op een Paw Patrol knuffel en verkondigen dat deze hun écht gelukkig zal maken. Het zal fijn zijn als ik nu een keer daadkrachtig "nee" kan verkondigen en mijn vermoeidheid noch mijn hormoonstatus niet de graadmeter van mijn antwoord is.
Wat hulp van een goede gids
Onlangs ben ik begonnen met het lezen van: "Dit is een goede gids" van Marieke Eyskoot.
Marieke is dé duurzaamheidsexpert van Nederland en na 60 pagina's gelezen te hebben van de ruim 300 ben ik groot fan! En dit is nou net hét naslagwerk wat ik tijdens mijn personal reset goed kan gebruiken. Zo schrijft ze; "Dat iets goedkoop is, wil niet zeggen dat het weinig kost, maar dat iemand anders dan jij de prijs betaalt." Die kwam wel binnen en maakt dat ik niet meer snel zal zeggen dat duurzame kleding zo duur is.
Zoals Marieke Eyskoot zegt: "Duurzame producten zijn niet duur, gangbare zijn te goedkoop."
Wellicht heb je inmiddels gedacht, "waarom ga je dan niet gewoon duurzaam kopen and get on with it". Maar dat gaat me weer niet ver genoeg. Ook omdat kleding, wellicht verrassend, niet hetgeen is waar persoonlijk de grootste winst te boeken is. Want eerlijk is eerlijk, ik denk dat ik aan prullaria misschien nog wel het meeste geld uitgeef. Even een ditje hier en een datje daar. Want de bank behoeft écht nieuwe kussens en dan dus ook een bijpassend plaid. Nog een ladekastje omdat ik dan de eettafel wél netjes kan houden wat resulteert in dat het kastje propvol zit en de eettafel nog dagelijks een vulkaaneruptie nabootst. Als ik erover nadenk kan ik eigenlijk niet wachten om aan het avontuur te beginnen, misschien dat ik zelfs met een ladekastje minder kan aan het eind van het jaar?!
Hoe dan ook, ik ga het met je delen, ook als ik het niet meer zie zitten. En als dat moment komt, wil jij me dan een cheer up geven? Of nog leuker, doe een maandje met me mee? Koop een maand niks en deel jouw ervaringen, een soort mini-mindset-reset?! Who's in?
Het begin van mijn avontuur - een jaar niks kopen | de 2022 challenge - gemist?
Mijn eerste column in deze serie lees je hier...
Volg je ons al op Instagram? Mis niks en follow us... link below!